Subtekst Vakantiespecial #4

Een man en vrouw drinken een glas wijn aan de bar. Ze zijn allebei naar hetzelfde dorpje gegaan. Apart, hij ’s ochtends en zij ’s middags, omdat ze in een relationele afkoelingsperiode zitten.

Man:     Heb je de markt gezien?

Vrouw:  Nee.

Man:     Misschien was die alleen ’s ochtends.

Stilte

Man:     Ik heb in dat café met die blauwe tafeltjes een kop koffie gedronken.

Vrouw:  Ik niet.

Stilte

Man:     Er was ook een winkel met olijfolie, tegenover het stadhuis.

Stilte

Man:     Ze hadden heel veel soorten olijfolie.

Stilte

Man:     Ik heb een krantje gelezen in het park. Bij die fontein.

Vrouw:  Daar ben ik ook geweest.

Man:     Was die man met dat draaiorgeltje er nog?

Vrouw:  Nee. Wel een man die riemen verkocht.

Man:     Die heb ik niet gezien.

Stilte.

Man:     (Zelfvoldaan) Toch een goed idee van me, om naar hetzelfde dorpje te gaan. Dat zouden meer stellen moeten doen! Ik bedoel vrienden. Apart en toch samen. Een LAT-vakantie. Dan zit je nooit verlegen om conversatie. De een gaat ’s ochtends, de ander ’s middags…

Vrouw:  (Onderbreekt) Dat mis ik niet. Aan ons. Dat jij iets voorstelde, ik een tegenvoorstel deed en jij toch je zin kreeg.

Man:     Ik weet gewoon wat ik wil.

Vrouw:  Ik ook. Maar ik kreeg nooit mijn zin.

Man:     Dat is onzin.

Vrouw:  Dat is geen onzin! Je kunt echt heel dwingend zijn. Het moet zus en het moet zo.

Man:     Niet echt een goeie basis voor een vriendschap.

Vrouw:  En voor de liefde nog minder.

Stilte

Man:     Onze liefde is voorbij, toch? Heb jij wèl vlinders in je buik van onze ontluikende vriendschap?

Vrouw:  (Geïrriteerd) Nee!

Man:     Het was een grapje.

Vrouw:  O, god, ja dat is ook nog wel een dingetje. Je grapjes. Die zijn soms, vaak eigenlijk, niet leuk. Te gekunsteld. Met name je woordgrapjes.

Man:     Die vind ik meestal nogal gelaagd en geestig.

Stilte

Man:     Ik zeg toch ook nooit iets over je kleren.

Vrouw:  Wat heeft dat er nou mee te maken?

Man:     Je kiest af en toe, vaak trouwens, kleren die je niet staan. Net te klein. Dat je alles ziet.

Stilte

Man:     Ik zeg het uit vriendschap! Misschien ontmoet je nog eens iemand. Dan weet je dat je een iets grotere maat moet kiezen.

Stilte

Vrouw:  Ik heb in het dorpje vandaag een man ontmoet. Ik ga morgenavond met hem dineren.

Stilte, de oren van de man suizen.

Vrouw:  Ik wil daar open over zijn.

Man:     Transparantie is belangrijk.

Vrouw:  Fijn dat je het zo opvat. Ik heb nog wel je advies nodig.

Man:     Waarover?

Vrouw:  Welke kleren ik moet dragen.

De vrouw staat op en loopt naar het appartement. De man zwijgt. Zijn oren beginnen te piepen, hij glimlacht, neemt een slok inmiddels lauwe wijn.

Wordt vervolgd