Subtekst#U – Urgent

Een man leest de krant. Een vrouw doet een sudoku.

Man:     Hier! Lees ik het weer!

Vrouw:  Wat?

Man:     Urgent.

Vrouw:  Urgent?

Man:     Ja, urgent.

Vrouw:  Wat is urgent?

Man:     Een boek. Over klimaatverandering. ‘Een urgent boek’ staat er.

Vrouw:  En?

Man:     Alles is urgent tegenwoordig! Een toneelvoorstelling is urgent, een roman is urgent.

Vrouw:  Klimaatverandering is toch urgent?

Man:     Nee, klimaatverandering is niet urgent. Klimaatverandering aanpakken is urgent. Of gewoon nodig. Of belangrijk.

Vrouw:  Er is toch niks mis met het woord urgent?

Man:     Mensen zouden het wat spaarzamer kunnen gebruiken.

Vrouw:  Vind je dat urgent?

Man:     Dat vind ik nou urgent, ja!

Vrouw:  Het is een modewoord.

Man:     Nogal.

Vrouw:  Maar er zijn ook veel problemen die aangepakt moeten worden. Met urgentie.

Man:     Urgentie is al beter. ‘De klimaatcrisis keren heeft de hoogste urgentie.’ Dat is een prima zin.

Vrouw:  Ik wil nu mijn sudoku afmaken.

Man:     Is het urgent?

Vrouw: Heel urgent.

De man leest verder, de vrouw sudokuut verder.

Man:     Ja hoor, weer eentje. Een ingezonden brief. ‘Appende mensen op de fiets en in de auto is een urgent probleem.’

Vrouw:  Dat vind ik ook.

Man:     Mensen die appen op de fiets of in de auto moeten met de hoogste urgentie het gevang in! Maar als je dat woord gebruikt, dan verdien je ook straf.

Vrouw:  Een urgente straf.

Man:     Zeker. Laatst las ik iets over een urgente dansvoorstelling. Hoe kan dans nou urgent zijn?

Vrouw:  Dansers dansen omdat ze dat urgent vinden.

Man:     Maar een urgente choreografie? Een mooie of virtuoze choreografie misschien. Kijk, als een minister zegt dat iets urgent is, dan weet je dat hij uit zijn/haar/hun nek lult, maar als kunstenaars ook al beginnen.

Vrouw:  Kunst moet toch urgent zijn?

Man:     Nee, kunst moet mooi zijn, of ontroerend, of grappig, of belangrijk. Maar niet urgent.

Vrouw:  Ontregelend?

Man:     Ontregelen dat is meer iets voor een politicus die minder regels wil.

Vrouw:  Wanneer kun je ‘urgent’ dan wel gebruiken?

Man:     Als er een urgente situatie is. Brand, een overval, een aardbeving. Het komt allemaal door die rechtszaak, van Urgenda, die hebben dat verschrikkelijke woord op de agenda gezet.

Vrouw:  Ik vind het wel iets hebben: urgent.

Man:     Maar een plan van aanpak, een museumtentoonstelling, een regeringsakkoord: dat kan niet urgent zijn.

Vrouw:  Een urgent regeerakkoord, met een beetje urgentie, dat zie ik wel zitten.

Man:     Noem het dan een gedegen regeerakkoord. Doortimmerd, doordacht. Desnoods: een regeerakkoord van deze tijd. Maar niet urgent.

Vrouw:  Poeh, maak je niet te druk. Ga liever wat doen.

Man:     Waar dacht je aan?

Vrouw:  De vuilniszakken buiten zetten.

Man:     Is dat nodig?

Vrouw:  Nodig en urgent.

Man:     Nou, dan ga ik dat doen.

Vrouw:  En snel een beetje.

Man:     Ja, ja.

Vrouw: Ik hoor de vuilniswagen al aankomen. De vuilniszakken buitenzetten is urgenter dan ooit.

Einde.