Subtekst#49

Een man en vrouw ontbijten. De vrouw leest de krant.

Vrouw:  Het is toch te verschrikkelijk voor woorden. Wat een vertoning van Belarus, schokkend.

Man:     Gaan we het weer hebben over het Songfestival?

Vrouw: Ik bedoel dat vliegtuig dat gedwongen werd in Minsk te landen. Met die journalist die oppositie voert.

Man:     Dat is heel erg. Deed Wit-Rusland mee aan het Songfestival?

Vrouw:  Daar heb ik het niet over!

Man:     Er komen sancties.

Vrouw:  Ik mag het hopen!

Man:     De beste sanctie: niet mee mogen doen aan het Eurovisie Songfestival.

De vrouw reageert niet maar leest verder.

Man:     Dan hoop ik dat de EU met sancties komt tegen meer landen.

Vrouw:  Probeer nou niet lollig te doen! Dit is hartstikke erg.

Man:     Het is ook hartstikke erg. Ik word er haast onwel van.

Vrouw:  Ik ook.

Man:     Maar dat had ik ook met de inzendingen van Oekraïne, Azerbaijan, Servië en nog zo wat.

Vrouw:  Als zoiets ernstigs gebeurt mag je geen grappen maken.

Man:     Maar dat is precies wat die dictators willen! Ik moet toch kunnen zeggen wat ik wil? Daar vecht die dissident ook voor.

Vrouw:  Ik hoop dat dit een keerpunt is. Dat de EU nu eindelijk eensgezind reageert. Met één stem.

Man:     En één visie.

De man had bedacht daarna te zeggen: Eurovisie, maar bedenkt zich. De vrouw leest.

Man:     Het laat maar weer eens zien wat vrijheid werkelijk betekent. Ik zou nog eerder jarenlang lockdown hier hebben, dan in Belarus moeten leven. Ik heb het echt te doen met die mensen.

Vrouw:  Ik ook.

Man:     Je moet nooit mensen verbieden om hun stem te laten horen.

Vrouw:  Mee eens.

Man:     Maar Spanje zong wel vals. En die Zwitser werkte ook op mijn zenuwen met die hoge stem. Dus soms is een stemverbod wel op z’n plaats.

Vrouw:  Ik ga niet eens op je reageren. Door bijvoorbeeld te zeggen dat ik je niet kan uitstaan als je zo doorgaat met je stomme, domme grappen!!

Man:     Mijn grappen zijn juist een pleidooi voor democratie, een open samenleving! Voor de vrijheid van meningsuiting! Ik mag roepen dat ik Mark Rutte een burn out wens.

Vrouw:  O, dat is het!

Man:     Ik moet kunnen zeggen dat die Maltese niet te veel Maltezers moet eten! Dat Noorwegen super origineel was met die gigavleugels en IJsland niet met die stomme, domme, kromme synthesizers.

Vrouw:  Je mag alles zeggen, maar het is niet nodig om alles te zeggen. Geniet van zo’n show! Hou je mond en wees niet zo kritisch.

Man:     Dat zegt Loekasjenko ook.

Vrouw:  Kun je nu je mond houden?

Man:     Nee. Ik hoop dat er verandering komt in Belarus. Een Zingende Revolutie, net als bij de Baltische Staten.

De vrouw kijkt op van de krant, wacht op een grap die niet komt.

Vrouw:  Dat is het eerste zinnige wat je hebt gezegd vandaag. Mooi ook, het raakt me. Wat zou dat een opsteker voor de Europese gedachte zijn.

De man en vrouw zwijgen. De vrouw dagdroomt over Zingende Revoluties in diverse dictaturen. De man dagdroomt over een Songfestival waar elk lied kwaliteit heeft. Beiden weten dat het zo goed als onmogelijk is, maar ze blijven hopen.

Einde.