GOUWE OUWE – Een vrolijke komedie over ouder worden en jong blijven
Philip Walkate schreef de komedie Gouwe Ouwe in opdracht van Theaterbureau Hummelinck Stuurman voor Carry Tefsen, Ingeborg Elzevier, Trudy Labij en Jelle Mensink.
Drie totaal verschillende dames, met één overeenkomst: ze werken bij een fastfoodrestaurant terwijl ze op leeftijd zijn. Doen ze dat voor de gezelligheid, om bij de tijd te blijven of is hier iets heel anders aan de hand? En waarom wordt het filiaal waar deze dames werken zo ongekend populair?
Gouwe Ouwe is een gloednieuwe, heerlijke komedie met een serieuze ondertoon over de positie van ouderen in onze maatschappij en het grijze plafond.
Première 4 februari 2017 te Leiden. Voorstellingen tot en met 17 december 2017.
Speellijst op: www.hummelinckstuurman.nl
Reacties:
‘Een feest, de drie comédiennes Trudy Labij, Ingeborg Elzevier en Carry Tefsen samen op het podium. Ze weten met hun jarenlange ervaring moeiteloos het publiek de lach te ontlokken.’ – Het Parool
‘Het blijft een genoegen om deze actrices weer op het theaterpodium te zien. Blijspel acteren beheersen zijn tot in de finesses.’ – Haarlems Dagblad
‘Een fraaie proeve van komediespelen’ – de Volkskrant
Interview Leidsch Dagblad 2 februari 2017:
‘Old Ladies in Fast Food’
Drie oudere dames raken verzeild in de snelle wereld van fastfood. Dat is de essentie van het toneelstuk ‘Gouwe Ouwe’, dat zaterdag in de Leidse Schouwburg in première gaat. Carry Tefsen (1938), Ingeborg Elzevier (1936) en Trudy Labij (1943) spelen de dragende rollen in deze komedie. Zij hebben allemaal hun eigen reden om in het wegrestaurant aan de slag te gaan. De één heeft acute geldzorgen, de ander is bezig een verlies te verwerken en de volgende wil juist mensen ontmoeten. Het idee voor dit verhaal ontstond bij scriptschrijver Philip Walkate toen hij in zijn plaatselijke supermarkt een bejaarde man als vakkenvuller zag werken. “Mijn fantasie sloeg meteen op hol. Waarom doet hij dat? Heeft hij een probleem, is hij vrijwilliger of spaart hij misschien voor een grote uitgave?”
De in Leiden geboren Philip Walkate verplaatste de handeling naar een fastfoodrestaurant. “Het leuke is dat je twee heel verschillende werelden bij elkaar brengt. Fastfood is de omgeving van jonge, snelle mensen. Als je daar bejaarde mensen met hun eigen normen en waarden laat werken, dan levert dat hilarische situaties op.”
De Komedie ‘Gouwe Ouwe’ is vandaag, morgen en zaterdag te zien in de Leidse Schouwburg en gaat daarna op tournee door het hele land. “Er zijn maar liefst 75 voorstellingen verkocht”, zegt scriptschrijver Philip Walkate, “Bljkbaar heeft het Nederlandse publiek behoefte aan lichtvoetig theater.” Hij wijst erop dat ‘Gouwe Ouwe’ geen klucht is, maar een komedie. “De drie vrouwen in het fastfoodrestaurant hebben problemen, die oudere mensen echt hebben. Natuurlijk kan er gelachen worden, maar er is ook ruimte voor ontroering.”
Philip Walkate is geboren in Leiden en groeide op in Oegstgeest. Tijdens zijn studie geschiedenis maakte hij kennis met het Leids Studenten Toneel. “Ik speelde piano en ging liedjes schrijven. Zo ben ik erin gerold. De producent van Paul van Vliet adviseerde mij om cabaret te gaan maken.”
Hij schopte het in in 2002 tot de halve finale van het Leids Cabaret Festival, maakte enkele soloshows, maar ontwikkelt zich de laatste jaren steeds meer in de richting van toneelschrijver. “Er is behoefte aan nieuwe stukken. Door mijn eigen podiumervaring weet ik hoe humor werkt, hoe belangrijk timing is en hoe zinnen vloeiend uit de mond van acteurs moeten rollen.”
Voor het reizende theatercircus De Parade schreef hij ‘Een Grijze Komedie’ over vier bejaarde acteurs die blijven spelen tot ze erbij neervallen. De reacties daarop waren zo positief dat hij daarna de opdracht kreeg een komedie voor drie oudere actrices en een stagiair. Dat is ‘Gouwe Ouwe’ geworden. “Bij het schrijven wist ik al welke rollen de actrices zouden spelen. Ik heb dankbaar gebruik gemaakt van hun sterke punten. Carry speelt een volkse vrouw. Ingeborg is een deftige dame, terwijl ik Trudy een spiritueel mens laat zijn.”
Theo de With