Spannend en humoristisch drama
Morgen wordt Freddy veertig en natuurlijk viert de voormalig surfkampioen dat met zijn beste vrienden in zijn eigen strandtent Neptune Cocktail. Surfboards aan de wand, voeten in het zand, een barretje met Mojito’s en Margarita’s, zitzakken en een loungebank: het decor is kleurrijk en vrolijk.
Het wordt een feest van bieren en bubbels, grappen en grollen, snelle babbels en zo nu en dan een kleine schimpscheut die wordt opgelost met een schouderklop of een nieuw drankje. Vooral Bruno (Vincent Croiset) manifesteert zich als een braller met zijn belangrijke telefoontjes uit New York, zijn foute grappen en patserig gedrag. Als Freddy en Bruno na ettelijke cocktails nog even gaan surfen, slaat het noodlot toe. Freddy slaat tegen de pier en belandt met een dwarslaesie in een rolstoel. Is er sprake van schuld? Heeft Bruno hem afgesneden? En hoe moet dat verder met de vriendschap? Hoe help je een vriend zonder dat het medelijden wordt? Hoe sterk is de vriendschap eigenlijk als het ‘lang leve de lol’ niet meer opgaat?
Wat doet het met Freddy wanner hij als kerngezonde, van de levenslust blakende bijna-veertiger plotseling afhankelijk wordt van anderen, niet meer zal kunnen lopen, laat staan surfen?
‘Cocktails’ is een teksts van de Nederlandse cabaretier en schrijver Philip Walkate van wie Hummelinck Stuurman eerder de thrillerkomedie ‘Wijn’(2018) uitbracht, eveneens in de regie van Victor van Swaay. Het is een vaardig geschreven stuk over een onderwerp dat niet zo heel vaak centraal staat in het theater, met vaart gebracht en uitstekend gespeeld door de vijf mannen.
Het gaat over mannenvriendschappen, omgaan met schuldgevoel en het zoeken naar een nieuwe zin in het leven, wanneer alles wat het leven je gaf (surfen en een strandtent runnen) onmogelijk is geworden.
De onderlinge verhoudingen worden danig op de proef gesteld wanneer de vrienden een stichting met een goed doel oprichten. Dat levert geestige ontwikkelingen op en interessante confrontaties tussen de verschillende types: de brallerige Bruno enerzijds, de meer serieuze journalist en chirurg anderzijds, mooie rollen van respectievelijk Tijn Docter en David Lucieer. Reclameman Ales (Matteo van der Grijn) fladdert daar tussendoor, maatschappelijk niet zo succesvol, maar met een hart van goud. Xander de Vledder maakt een geloofwaardig personage van Freddy die zijn verjaardagsfeestje zo snel ziet omslaan in een tragedie. De handeling wordt af en toe verbroken door stille scènes waarin Freddy vertelt over zijn eenzaamheid en de moeite die hij heeft met zijn onafhankelijkheid. Dat werkt heel goed. De plotwending aan het eind is een tikje een anti-climax, maar als geheel is Cocktails een spannend en humoristische drama over vriendschap en veerkracht
Margriet Prinssen