Leeuwarder Courant 25 maart 2008
Ze zijn nog niet zo bekend, maar dat hoeft niet lang meer te duren. In De Lawei treden dit theaterseizoen beginnende cabaretiers op. Jong of ouder, maar rechtstreeks uit de kweekvijver. Autodidact Philip Walkate, afkomstig uit het studentencabaret, droomt ervan door te breken in Amerika.
Opleiding: ,,Ik heb geschiedenis gestudeerd in Leiden. Daar sloot ik me aan bij het Leids studentencabaret. Geen toneelopleiding nee.” Gewonnen prijzen: ,,In 2002 won ik de Holland Casino Prijs. In 2005 de Culture Comedy Award. De ene is een cabaretprijs, de ander een prijs voor stand uppers. Het verschil? Bij stand up heb je de microfoon voor je neus, bij cabaret in je oor. Haha, nee hoor. Cabaret is meer een lach en een traan. En maatschappijkritiek natuurlijk. Bij stand up gaat het vooral om de lach.” Waarom solo? ,,Tot zes jaar geleden heb ik in een duo gespeeld, maar nu doe ik het alleen. Alles is nu mijn schuld – als het goed gaat én als het fout gaat.”
Hoe heet je show ‘Man van het jaar’. Het gaat over een cabaretier die een eigen glossy begint. Ik werp de vraag op: hoe word je gelukkig? Bijvoorbeeld door trendy te trekken door de tropen, of door alleen maar met jezelf bezig te zijn. Dat bedoel ik natuurlijk ironisch.” Maak je geëngageerd cabaret? ,,Ja, maar het is niet saai ofzo. Bij mij kom je geen opgeheven vinger tegen. Er zit wel een politieke ondertoon in mijn programma trouwens. Sarkozy, Clinton, Castro, ze komen er allemaal in voor. Het gaat niet over mijn schoonmoeder dus.” Waar haal je je inspiratie vandaan? ,,Ik kijk een beetje om me heen. Heb altijd een opschrijfboekje bij me, maar als ik achter de laptop zit, komt het vanzelf wel. Ik volg het nieuws. CNN en de BBC staan meestal aan.” Wat zijn je ambities? ,,In Drachten spelen. Hahaha. Ik zou internationaal willen spelen. Ik ben opgegroeid in de Verenigde Staten, Canada en Frankrijk.
Ik hou van spelen in een andere taal, ik heb al als stand upper opgetreden in New York. Van reizen word ik gelukkig. Ik voel me overal thuis. Eerlijk gezegd overweeg ik om voor langere tijd naar Amerika te gaan.” Last van plankenkoorts? ,,Er is altijd een bepaald soort spanning, meestal de middag voor een optreden. Dat hoort erbij. Als je moe bent, kan het ineens toeslaan. Dan maak ik een wandeling of doe een slaapje. Een optreden is toch elke keer een sollicitatiegesprek: vinden jullie mij leuk ”
Tekst: Kirsten van Santen