Interview met Philip Walkate over de Philip©
De afgelopen tijd zijn heel wat glossy’s verschenen van bekende Nederlanders. De oplages bewijzen dat er behoefte is aan deze modieuze tijdschriften. Maar onderzoeken hebben ook aangetoond dat lezers zich eigenlijk graag willen spiegelen aan andere, gewone Nederlanders. Cabaretier Philip Walkate springt nu in deze markt en lanceert deze maand zijn eigen glossy: Philip©.
Wie is de Onbekende Nederlande Philip?
Eigenlijk sta ik symbool voor alle onbekende Nederlanders van Nederland. Dat zijn er natuurlijk niet zo veel als de bekende Nederlanders, maar het is toch een aanzienlijk aantal. Ik wil hen een gezicht geven.
Onbekende Nederlanders moeten zich altijd spiegelen aan modellen, filmsterren en X-factor- & Idolswinnaars. Die leiden een leven dat niet alledaags is, terwijl elke onbekende Nederlander wel een alledaags leven leidt, behalve tijdens vakanties, zo’n vijf keer per jaar, dan mogen zij zich ook even een ster voelen.
Die sensatie, dat je belangrijk bent en aandacht krijgt, daar heeft elke Nederlander recht op. Zeker in de 21 ste eeuw. Om een lang antwoord kort te houden: Iedereen is met zichzelf bezig, nu ik nog.
Waar staat de Man van het Jaar voor?
In mijn poging om uitgeroepen te worden tot Man van het Jaar moet je aan heel wat eisen voldoen. Ik noem: charisma, diplomatieke gaven, assertiviteit, de juiste vrienden, genoeg geld en een mooie vrouw. Mijn voorbeelden zijn Moeder Theresa, Ghandi en Eisenhower: mannen die zonder gebruik van geweld hun doelen bereikten.
Op het podium pas ik dat ook toe. Sympathie krijgen bij het publiek en dan op een grappige manier aanvallen. Mijn voorstelling is geëngageerd en toch vrijblijvend. Je krijgt er echt zin van om iets te doen voor de maatschappij, als het maar niet te veel moeite kost.
Waarom wilde je Man van het Jaar worden?
Het is tijd dat een gewone Nederlander invloed gaat uitoefenen op, ik noem een dwarsstraat, de internationale gemeenschap. Ik zie mensen als Solana en Ban Ki Moon stuntelen in hun pogingen om de wereldvrede naderbij te brengen. Dat is aardig, maar staan zij ooit op de cover van Mens Health, van de Cosmo, de Jan? Nee. De wereld is verglossificeerd. Dat is een feit. Het publiek wil niet weten dat mensen in Darfur het moeilijk hebben, ze willen weten hoe je betere sex kan hebben na dertig jaar huwelijk. Dat zijn de vraagstukken van deze tijd. Of bijvoorbeeld dat die plastic klompen met gaatjes in zijn. Daar hoor je nooit iets over bij de Verenigde Naties. Als je dat soort trends niet volgt, hoe ga je dan honger tegen?
Hoe word je Man van het Jaar?
Kijk, je hebt natuurlijk goeie adviseurs nodig. En je hebt een platform nodig, dat is mijn eigen glossy. Wat politieke pamfletten waren in de achttiende en negentiende eeuw, dat zijn glossy’s nu. Als Marx en Engels nu hadden gepubliceerd, dan hadden ze dat in de Philip© gedaan. Met een fotoreportage van uitgebuite fabrieksarbeiders die tegelijkertijd de nieuwe collectie van Benneton showen.
Wat betreft het praktische gedeelte: via het internet kunnen mensen een stem uitbrengen op mij. De verkiezing vindt live plaats op SBS 6, Gordon komt ook, ik denk dat hij ook op mij stemt, we hebben een beetje hetzelfde gevoel voor humor. De juiste vrienden hebben, daar gaat het om.
Wat maakt jouw programma ook interessant voor vrouwen?
Ten eerste is het altijd leuk om een man te zien optreden, zeker voor happy single vrouwen die niet vaak uitgaan.
Ten tweede is de man van de 21 ste eeuw de nieuwe vrouw en vice versa. Ik denk dat de sekseverschillen steeds meer zullen verdwijnen. Ik ga wel in op die verschillen, bijvoorbeeld dat vrouwen goed zijn met EQ en mannen met IQ en dat vrouwen graag naspel willen en mannen niet. En dat vrouwen gewoon af en toe zin moeten maken. Hoofdpijn is passè.
Ten derde ben ik zelf ook redelijk metroseksueel. Ik weet dus hoe het is om een string te dragen en om met verkeerde lipstick op te lopen: dat je daarover een herkenbare conference kan houden is echt iets van deze tijd. Voor kinderen en bejaarden is de voorstelling trouwens ook geschikt.
Wat kan de Man van het Jaar voor ons doen?
Daarover had ik het net al een beetje. Mijn grote wens is om samen met Bono, Bob Geldof en Al Gore een live concert houden op alle negen continenten in het kader van het milieu, derdewereldschulden en iets met mensenrechten. Bijvoorbeeld het mensenrecht op goedkoop mobiel bellen in het buitenland.
Waar gaan we de Man van het Jaar tegenkomen?
In de theaters, in comedy clubs en op braderieën. Met mijn hybride auto ga ik het land door om mijn milieuvriendelijke plastic goody bags uit te delen. Daarin vind je mijn glossy, een CD-tje met mijn liedjes, proefdier geteste parfums, een zalfje tegen anti-aging en een bio-organische flyer van mijn show. En allerlei gadgets waar je helemaal niets aan hebt. Maar ook dat wil de onbekende Nederlander in de 21 ste eeuw: gewoon even niets. Omdat je al genoeg aan je hoofd hebt, zoals die lening van Postkrediet.
Wie zijn jouw concurrenten?
Ik moet zeggen dat Franklin Delano Roosevelt mijn grootste concurrent is. Hij werd drie keer Man van het Jaar. En hij won een wereldoorlog, da’s moeilijker dan Risk, maar wel minder leuk. Jammer dat hij niets had met glamour. Die vieze sigaret en dat plaid kleedje over z’n benen en dan met dictators als Stalin en Churchill om de tafel gaan zitten. Z’n vrouw was ook lelijk trouwens. Dat zij als het ware de VN heeft opgezet zegt me niets. Was die grijze rok van Gucci. Dat wil ik weten. Human interest. Ook zo’n onderwerp waar ik me mateloos voor interesseer. Wat eet Bush? Wat leest Sarkozy? Hoe vrijt Hans van Baalen? Ik wil het allemaal weten.
W at doet de Man van het Jaar nog meer?
Schaken. Heel veel. Dat is ook een sport die me enorm aanspreekt. Heel langzaam je vijand mat zetten. Op een stijlvolle manier. Soms verlies ik bijna, maar dan gooi ik zogenaamd per ongeluk het schaakbord om. Je vijand in verwarring brengen. Daar was Napoleon ook goed in. Wat zat er in z’n binnenzak? We weten het niet. En dat wil ik weten.
Verder ben ik tijdens m’n tweede burn out begonnen met schilderen. Mensen zeggen dat het erg lijkt op Mondriaan. Dat kan kloppen. Je kunt ook zeggen: Mondriaan lijkt op Philip Walkate. Ik reis ook een boel rond. Vorige week New York, morgen Boedapest en volgende week naar Oss.
Mag ik een handtekening?
Natuurlijk. De meeste vrouwen willen ‘m op of onder de borst, maar ik zet ‘m op je voorhoofd met een Yin en Yan teken. Yin staat voor doen, Yan staat voor laten. Doen en laten. Dingen doen die je niet laten kan. Dingen laten die je niet doen kan. Mooi. Een spiritueel blad, dat moet het ook worden. Ja, spiritueel, geëngageerd en toch vrijblijvend.
Had ik je trouwens al verteld dat er elke maand simpele recepten voor eenpansgerechten voor de single man in mijn blad komen te staan? Mijn glossy wordt zo divers als het leven, maar van de mijne ga je niet vroegtijdig dood.
De eerste Philip© verschijnt op 21 september 2007. De introductieprijs is € 7,95. De Philip© verschijnt maandelijks. Het dubbeldikke kerstnummer komt eind november uit. Daaraan werken meer Onbekende Nederlanders mee zoals Greet Kloppenburg, Matthijs van Klootwijk en Achmed Bin Ali.